何逊
南北朝诗人
-
学古诗三首(其二)
巩洛上东门,薄暮川流侧。浑浑车马道,行人不相识。日夕栖鸟远,浮云起新色。寸心空延伫,对面何由即。飞轮倘易去,易去因风力。
6浏览 0喜欢
-
昭君怨
昔闻白鹤弄,已自轸离情。今来昭君曲,还悲秋草生。
6浏览 0喜欢
-
答江革联句不成
日余乏文干,逢君善草札。工拙既不同,神气何由拔。
5浏览 0喜欢
-
又答江革诗
棘端虽非譬,至妙安可量。要知同罔象,然始见毫芒。
5浏览 0喜欢
-
为人妾思诗二首(其二)
机中刺绣所,窗下朝妆处。未忆神已伤,欲忘悲不去。
5浏览 0喜欢
-
为人妾思诗二首(其一)
魂销形已去,钗落犹依枕。欲去泪无眦,不看悲复甚。
5浏览 0喜欢
-
敬酬王明府
星稀初可见,月出未成光。澄江照远火,夕霞隐连樯。贱躯临不测,玉体畏垂堂。念别已零泪,况乃思故乡。
5浏览 0喜欢
-
往晋陵联句
临别我伤悲,送归子自适。刘金不可散,卜盖何由惜。从来重分阴,未曾轻尺璧。故任情一异,于是望三益。尔自高楼寝,予返东皋陌。寄语落毛人,非复平原客。问舍且求田,音乱无可择。胜门成好事,盘纡欲何索。
3浏览 0喜欢