王沂孙
宋代诗人
-
病翼惊秋,枯形阅世,消得斜阳几度?馀音更苦。
出自:王沂孙的《齐天乐·蝉》
8浏览 0喜欢
-
甚独抱清高,顿成凄楚?
出自:王沂孙的《齐天乐·蝉》
1浏览 0喜欢
-
谩想熏风,柳丝千万缕。
出自:王沂孙的《齐天乐·蝉》
30浏览 0喜欢
-
商飙乍发,渐淅淅初闻,萧萧还住。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
4浏览 0喜欢
-
顿惊倦旅。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢
-
背青灯吊影,起吟愁赋。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
2浏览 0喜欢
-
断续无凭,试立荒庭听取。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢
-
在何许。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢
-
但落叶满阶,惟有高树。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
3浏览 0喜欢
-
迢递归梦阻。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢
-
正老耳难禁,病怀凄楚。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
3浏览 0喜欢
-
故山院宇。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢
-
想边鸿孤唳,砌蛩私语。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
14浏览 0喜欢
-
数点相和,更著芭蕉细雨。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
8浏览 0喜欢
-
避无处。
出自:王沂孙的《扫花游·秋声》
0浏览 0喜欢